«تفاوت فعلها در زمان احمدی نژاد با زمان دولت کلید»
«تفاوت فعلها در زمان احمدی نژاد با زمان دولت کلید»
اگر احمدی نژاد سفر استانی برود و جمعیت انبوهی از مردم از او استقبال کنند، این عوام فریبی است.
اما اگر حاج حسن روحانی همین کار را انجام دهد، این یک مانور ملّی است.
اگر دولت احمدی نژاد با مجلس مشاجره داشت، مشکل از دولت بود.
اما اگر دولت روحانی با مجلس درگیر باشد، مشکل از مجلس است.
اگر احمدی نژاد آمارهای اقتصادی بدهد، دروغگوست.
اما اگر حاج حسن روحانی آمارهای اقتصادی بدهد، عین حقیقت است.
اگر احمدی نژاد یارانه و سهام عدالت بدهد، (به قول حضرت هاشمی) گداپروری و پوپولیسم است.
اما اگر روحانی بسته ی کالایی (شامل ۸۰۰ گرم پنیر) به مردم بدهد، اصلاً پوپولیسم نیست.
اگر احمدی نژاد در مناظره های تلویزیونی راجع به هاشمی حرف بزند، باید به هاشمی فرصتی برای دفاع داد. تمام عالَم باید بسیج شوند تا حق هاشمی مظلوم!، احقاق شود.
اما اگر روحانی در گزارش صد روزه، تمام هشت سال دولت احمدی نژاد را سیاه نمایی کند،
احمدی نژاد هیچ حق دفاع ندارد.
اصلاً هرکاری، هر فعلی که احمدی نژاد انجام بدهد، محکوم است.
و هر کاری، هر فعلی که روحانی انجام بدهد، ممدوح و درست است.
چرا !؟
چرا از یک فعل واحد، دو معنای متضاد برداشت می شود!؟
چون از نظر اعتدالیون، «فاعل» مهم است؛ نه «فعل».
مکتب اعتدالیون از این منطق پیروی می کند که:
هرکس مخالف دکتر روحانی است، افراطی است.
هرکس موافق دکتر روحانی است، معتدل و روشنفکرترین انسان روی زمین است.
زندگی زیبا
