تجربه درس شیرینی که امروز خدا بهم داد!
«تجربة درس شیرینی که امروز خدا بهم داد!»
از صبح رفته بودم بیرون و نزدیک های ساعت ۵:۳۰ عصر خسته و کوفته اومدم خونه. از بس خسته بودم خوابیدم.
توی خواب ناز بودم که یکدفعه دیدم یکی دارد محکم می‌زند به در آپارتمان. با ترس و تپش قلب از خواب پریدم. حال تاریک بود. همچنان داشت می‌کوبید به در. عزمم رو جزم کردم که بروم هر کی هست بهش بگم مرد حسابی این چه طرز در زدن است! نمی‌گی مردم خواب اند؟ چرا اینقدر بی ملاحظه اید؟ با عصبانیت در را باز کردم. دیدم یکی از همسایه ها است.
گفت: «آقای بدیعی کلید خونه را توی در جا گذاشتید!» نگاه کردم دیدم کلید خانه که سویچ ماشین هم بهش بود داخل در خانه است!!! کلی ازش تشکر کردم و خجالت زده در را بستم. داشتند اذان می گفتند. نشستم سر جانماز و سجده شکر بجا آوردم.
یاد یک چیز افتادم و حسابی شرمنده خدا شدم. گاهی خدا با امتحاناتش به ظاهر ما را دارد اذیت می کند {کوبیدن به در} و ما معترض به خدا می شویم که این چه وضعی است آخه واسه من درست کردی؟! چرا اینقدر بی انصافی خدا؟ غافل از اینکه خدا می خواهد از خواب غفلت بیدارمان کند و بگوید عزیزم کلید خانه ات را توی در جا گذاشتی، بلند شو تا کسی به خانه و ماشینت دستبرد نزده. در ضمن وقت نماز هم هست پاشو دیگه اینقدر نخواب.
کاش هر وقت یه مشکلی توی زندگیمون بوجود می‌آید به جای غر زدن کمی فکر کنیم ببینیم خدا می خواهد از چه خواب غفلتی بیدارمان کند و اگر بیدار نشویم چه ضرری خواهیم کرد.
«آرمان بدیعی»
وبلاگ خوبی دارید اگه فرصت کنم وبلاگ شما رو دنبال می کنم