چرا در سینه‌زدن‌های خود مصائب جهان اسلام، شعارِ ما نباشد؟
چرا در سینه‌زدن‌های خود مصائب جهان اسلام، شعارِ ما نباشد؟
پاسخ به یک سوال:
برخی مداح ها، برای سینه زنی، اشعاری سیاسی در مداحی خود می خوانند و مردم هم با آن سینه می زنند، مثلا در مورد یمن یا اسرائیل یا مسائل جاری سیاسی جهان مثل موضوع استکبار یا غیره. این اشعار، اشعاری زیبا و پرمحتواست اما چه ربطی با عزاداری برای مصائب امام حسین (ع) و اهل بیت ایشان دارد که با آن سینه بزنیم؟ چون نفس سینه زنی و عزا برای امام حسین (ع) مناسبتی با این اشعار ندارد. بله می دانم که ندای ظلم ستیزی است اما جای آن در سینه زنی نیست بلکه می توان قبل یا بعد از سینه زنی بطور جداگانه این ابیات را در همان مجلس خواند تا هم روی آن بیشتر فکر شود و هم موجب سخیف شدن عزاداری نشود. و این گونه مخلوط نکنیم امور را و موجب زدگی بیش از پیش مردم از نظام اسلامی و حتی دین نشویم.
پاسخ استاد طاهرزاده:
مگر سینه‌زدن، نمایاندنِ مصائب واردشده به اسلام و مسلمین نیست؟ پس چرا در سینه‌زدن‌های خود مصائب جهان اسلام، شعارِ ما نباشد؟ و مگر حضرت سیدالشهداء «علیه‌السلام» نفرمودند: «انا قتیل العبرات»؟ لذا در این راستا اشک برای شهدای یمن و لبنان و مدافعان حرم از جنس اشک برای آن حضرت است. امروز به لطف خدا در بستر انقلاب اسلامی یعنی در همان بستری که آهنگران‌ها و میثم مطیعی‌ها ظهور کرده‌اند، به حاج مهدی رسولی‌ها می‌رسیم که می‌گوید: «باید از اقامه‌ی عزا به اقامه‌ی حق رسید». حقیقتاً بنده در مداحی‌های این مرد بزرگ حاصل نور و مدد شهداء را یافتم و از این ظهور متعالی، بغض سراسر وجودم را فرا گرفت.
سیامک پور اسد