«تجربة شیرین عشق» (حجت الاسلام علیرضا پناهیان)

 

«تجربة شیرین عشق»

 

«کلیپ تصویری - مدت: ۰۳:۰۰» 

 

«حجت الاسلام علیرضا پناهیان»

کربلا و افقِ پیش رو در این تاریخ

 

«کربلا و افق پیش رو در این تاریخ»

 

«بسم اللّه الرّحمن الرحیم»

 

السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ

وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ

عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ

اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ

«ما ملت شهادتیم ما ملت امام حسینیم.»

«حاج قاسم سلیمانی»

۱. آنچه مورخان از کربلا نقل کرده‌اند طوری است که آن‌ها آن رخداد را آینه‌ای  نمی دیدند که در آینده‌ی تاریخ حاضر خواهد بود، ولی ذات آن نهضت و رخداد این چنین بود که بیش از آن‌که در زمانه‌ی خود حاضر باشد در آینده حاضر می‌شد و همان رخداد امروز ما را در کنار همدیگر آورده تا نسبت به آن رخداد تاریخی عملاً فکر کنیم و جایگاه خود را در آن جستجو نماییم زیرا کربلا آینه‌ی حضور قدسی امروز و فردای ما در تاریخ است.

نسبت اشک در انقلاب اسلامی و رجوع به جهان گمشده

راهی بس عزیزالقدر و لطیف در بستر انقلاب اسلامی به سوی انسان‌هایی که نمی‌خواهند خود را در فرهنگ مدرنیته فریب دهند، گشوده شده است که برکات آن «لا یدرک و لا یوصف» است. عظمت جهانِ گشوده‌ای که خداوند از طریق انقلاب اسلامی در آن به ظهور می‌آید و توکل به او در آن جهان نقش اساسی دارد تا به جای پناه‌بردن به خود، به خدا پناه ببریم. وقتی به عمق جهانی که می‌توان با قلب زنده در آن حاضر شد پی بردیم و دانستیم بدون قلب زنده امکان آن چنان حضوری نیست، اشک جاری می‌شود و قلب به خود می‌آید. چیزی که در تشییع پیکر مبارک حاج قاسم سلیمانی، ملتِ ما در مقابل خود احساس کردند.

 یکی از جهان‌هایی که سخت انسان‌ها به آن نیازمندند، جهانی است که شهدا آن را شناختند و در راه حضور در آن جهان قدم زدند. همسر علی چیت‌سازیان می‌گوید:

شیعه و غم و شادی و اشک

 

«شیعه و غم و شادی و اشک»

 

«استاد اصغر طاهرزاده»

چرا در سینه‌زدن‌های خود مصائب جهان اسلام، شعارِ ما نباشد؟

 

چرا در سینه‌زدن‌های خود مصائب جهان اسلام، شعارِ ما نباشد؟

 

پاسخ به یک سوال:

برخی مداح ها، برای سینه زنی، اشعاری سیاسی در مداحی خود می خوانند و مردم هم با آن سینه می زنند، مثلا در مورد یمن یا اسرائیل یا مسائل جاری سیاسی جهان مثل موضوع استکبار یا غیره. این اشعار، اشعاری زیبا و پرمحتواست اما چه ربطی با عزاداری برای مصائب امام حسین (ع) و اهل بیت ایشان دارد که با آن سینه بزنیم؟ چون نفس سینه زنی و عزا برای امام حسین (ع) مناسبتی با این اشعار ندارد. بله می دانم که ندای ظلم ستیزی است اما جای آن در سینه زنی نیست بلکه می توان قبل یا بعد از سینه زنی بطور جداگانه این ابیات را در همان مجلس خواند تا هم روی آن بیشتر فکر شود و هم موجب سخیف شدن عزاداری نشود. و این گونه مخلوط نکنیم امور را و موجب زدگی بیش از پیش مردم از نظام اسلامی و حتی دین نشویم.

دلم برای بابام تنگ شده!

اجازه خانم معلم؟!

گفتی: بنویسید آب ...

همه نوشتیم...

گفتی: بنویسید بابا آمد...

«دعای شهید صیاد شیرازی در قنوت نمازش»

 

«دعای شهید صیاد شیرازی در قنوت نمازش»