در حال مطالعه تفسیر المیزان بودم که در ذیل آیات ۱۱ الی ۱۴ سوره نساء به این روایت برخوردم:
از امام صادق (علیه السلام) روایت آورده که فرمود:
امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود:حمد خدائى را که آنچه مؤ خر است مقدم نداشت و آنچه مقدم بود مؤ خر نداشت.
آنگاه على (علیه السلام) یک دست خود را به دست دیگرش زد و سپس فرمود:
هان اى امتى که بعد از رحلت پیامبرش دچار حیرت شده اگر مقدم مى داشتید کسى را که خدا مقدمش داشت و مؤخر مى داشتید کسى را که خداى تعالى مؤ خرش داشته و اگر ولایت و وراثت را در جائى قرار مى دادید که خداى تعالى قرارشداده بود هرگز نه بنده خدائى فقیر مى شد و نه سهم الارثى که خدا معین کرده بود کم مى آمد و نه حتى دو نفر در حکم خدا اختلاف مى کردند و نه امت در هیچ امرى از امور تنازع مى نمودند،
