بارداری و فرزندآوری (پرسش و پاسخ از دکتر حبشی)

 

«بارداری و فرزندآوری»

 

(پرسش و پاسخ از دکتر حبشی)

مشاوره اول:
موضوع: بارداری ناخواسته
سوال:

چند ماهی بود همسرم و اطرافیان پیشنهاد و اصرار داشتند که پسرم خواهر یا برادر داشته باشد ولی من نتوانستم تصمیم قطعی بگیرم تا اینکه حالا متوجه شدم باردارم مدام یک استرس و اضطراب دارم دوست ندارم با همسرم صحبت کنم در میان بگذارم یا حتی نزد پزشک بروم، حاضر نیستم جایی بروم یا با کسی روبررو شوم. همسرم از رفتارهای من ناراحت است ولی من دست خودم نیست ازش دلخورم عصبانیم، از تصمیم به بارداری می ترسیدم حالا هم که بدون هیچ برنامه ای، و رعایت یکسری مسایل، باردار شدم. خیلی اذیت می شوم حتی دلم می خواهد گریه کنم، هر روز خدا را شکر می کنم ولی خودم فهمیدم که حال خوبی ندارم شما بگوید چیکار کنم؟

پاسخ:

بسم الله الرحمن الرحیم
چنین عنایت بزرگی از طرف خداوند جای شادمانی و شکرگذاری دارد . چه بسیار زوجهایی که با هزینه کردن میلیونها تومان و اشک و آه فراوان ، موفق به بارداری نشده اند . آنوقت شما با این نعمت بزرگ روبرو شده ای و باید شکرگذار خالق باشی ، ناراحت و شاکی هستی!! شاید بگویی من آماده نبودم و قصدش را نداشتم !‌ مگر خیال کرده ای مخلوقات خداوند با اجازه شما ایجاد می شوند !‌ خلقت کار اوست و کار تو شکرگذاری بر نعمت است بجای این ناراحتی ها و نگرانی های بیجا ، ببین چه چیزهایی خشنودت می کند آنها را به همسرت بگو تا با فراهم کردن آنها موجبات رضایتت را فراهم کند.

مشاوره دوم:
موضوع: فرزند خوانده یا اسپرم اهدایی
سوال:
همسرم ازواسپرم هستند و فاقد اسپرم، از همان ابتدا پزشکان توصیه به استفاده از اسپرم اهدایی یا جنین اهدایی کردند. من و همسرم هر دو تصمیم به انجام بیشتر درمان داشتیم لذا انواع درمان ها نظیر طب سنتی و ...، اکنون چند راه بیشتر نداریم یا فرزند خوانده یا استفاده از اهدا جنین یا اسپرم که بر اساس استفتا حضرت آقا مشکلی ندارد و همسرم اصرار به اسپرم اهدایی دارند با این ادله که من دوست دارم بچه تو را ببینم حداقل نیمی از آن بچه از خودمان است. اما من قلبا علاقه ای به آن ندارم هر چند شاید عاقلانه ترین راه باشد برای پوشاندن از خانواده ها و غیره. دلایل من هم این است که بر اساس دین ما باید به فرزند خوانده یا حتی فرزندی که حال از جنین اهدایی است یا اسپرم اهدایی بگوییم که پدر و مادر واقعی او کیست و ضمن اینکه بر اساس فتوایی که خودم از دفتر آقا پرسیدم اگر کودک دختر باشد همسر من اجازه اذن ولی برای ازدواج نمی تواند بدهد. همچنین من دوست دارم از شوهر خود نوزادی در رحمم پرورش یابد نه مرد دیگری آن هم بر اساس سیستم ایران اسپرم ناشناس. حتی با اسپرم افراد آشنا هم مشکل دارم ولی همسرم معتقد است این امر برای من بهتر است تا تجربه بارداری و شیردهی را داشته باشم و در حسرت آن نمانم. حال سوالم این است به نظر شما اصرار من در گرفتن فرزند خوانده اشتباه است و باید بر اساس نظر همسرم تن به جنین یا اسپرم اهدایی بدهم یا همسرم فقط برای اینکه حجت را بر من تمام کند این پیشنهاد را داده است. من کرارتا مخالفت خود را با این مساله به او گفته ام و اصرار بر پذیرش فرزند خوانده دارم ولی نمی دانم تصمیمم درست است یا نه شرعا و عقلا .
پاسخ:

بسم الله الرحمن الرحیم
اسپرم اهدایی اولویت بسیار زیادی نسبت به فرزند خواندگی دارد علاوه بر حس مادری ، باروری و شیردهی ، و نقش مادری در نگهداری و تربیت فرزند در اسپرم اهدایی ، تو در شکل گیری نوزاد سهم اصلی را داری اسپرم اهدایی تنها انتقال دهنده اطلاعاتی ژنتیکی ست که آنها هم با اطلاعات ژنتیکی تو شریک می شود و بدن نوزادت از بدن تو شکل گرفته است و این در حس مادری سهم زیادی برایت ایجاد می کند علاوه بر این در آینده براحتی می توانید کودکتان را از آنچه کرده اید آگاه کنید و او دنبال والد دیگری نمی گردد . در حالیکه در فرزند خواندگی حتی اگر هیچ نشانی از والدینش نداشته باشید پذیرش تو و همسرت به عنوان والدین برای آن فرزند ممکن نیست توصیه اکید من به اسپرم اهدایی است.

مشاوره سوم:
موضوع: بارداری در عقد
سوال:
من و خانمم ارتباط داشتیم و مایع منی کمی در دهانه واژن خانمم ریخته شد الان پنچ روزه پریودشان به تاخیر افتاده احتمال بارداری هست؟ ما باید چیکار کنیم؟ اگر پریود نشدن می شود پیش دکتری رفت که سقط کند؟ اصلا همچین دکتری هست یا شرعی هست؟ آخر ما فقط ی ماه عقد کردیم آن هم که در دهانه واژن ریخته شد از پشت بود و چون کار بلد نبودیم و پرده رو آسیب نزدیم. آبرویمان می رود اگر یک ماه نکشیده باردار بشود خانمم. چبکار کنیم؟

پاسخ:
بسم الله الرحمن الرحیم
چنانچه مایع منی در دهانه مهبل خانم ریخته شده باشد ، احتمال بارداری وجود دارد می توانید پس از گذشت هفته دوم ، از زمان رابطه جنسی ،‌ آزمایش ارزیابی بارداری ( BHCG ) داشته باشید اما در مورد نگرانی تان ،‌ نگرانی کاملا بیجایی دارید و این حق شرعی زن و شوهر است که از تامین جنسی یکدیگر بهره مند باشند ، و بارداری هم ، یعنی خلقت بخشیدن خداوند به یک موجود و آنچه سهم شماست مراقبت و حراست از این خلقت الهی ست . آنچه در عرف عموم است غلط و نابجاست . سرتان را بالا بگیرید و از اینکه این نعمت الهی نصیب شده است ،‌ شاکر باشید . شما هیچ عمل بد و زشتی را مرتکب نشده اید . ضمنا خانمتان نیاز به دلداری و اطمینان بخشی شما دارد ، نه اینکه خودتان اینقدر به هم بریزید ! هیچگونه ممانعتی از بارداری ممکن نیست و انجام فعالیت برای سقط هم حرام است.

مشاوره چهارم:
موضوع: وقت مناسب فرزند آوری
سوال:
من حدود سه ماه است ازدواج کردم، وضعیت من و شوهرم طوری است که موقعیت فرزند آوری نداریم. شوهرم تمام حقوقش را خرج وامهایش می کند و من دانشجو هستم و دوست دارم بعد از فارغ تحصیلی به کار مشغول شوم. حالا از خانواده من تا فامیلها همه دائم به من می گویند بچه دار نمی شوی و من همه خجالتی هستم و چون فرزند اول هستم برایم سخت است حرفم را بگوییم. آقای دکتر اگر امکانش هست به من کمک کنید تا بتوانم بر هدفهای زندگی خودم تمرکز کنم و هیچ شخصی نتواند در هدف هایم خللی ایجاد کند در ضمن مادرم هم پشت پرده حرفش را می زند. من در مقابلشان سکوت می کنم مطمنم اگر مادرم این حرفها رو نمی زد کسی جرات نمی کرد که در زندگی من سرک بکشد.
پاسخ:

بسم الله الرحمن الرحیم
بهتر است زن و مرد در سال اول عروسی شان، دنبال والدشدن نباشند تا بتوانند به احساس سرشاری از توجه و همراهی و اعتنای به یکدیگر برخوردار شوند تا در بعد از فرزندآوری دچار احساس شتابزدگی نشوند لذا انتظار والدین و دیگران اصولی هم نیست گذشته از این یاد بگیرید که درستها را بیاموزید و بر حسب درستها زندگی تان را تنظیم کنید نه بر حسب انتظارات و القائات دیگران، که دیگران نه کارشناسند و نه نظرهای معقولی دارند تاثیرپذیری نسبت به حرف دیگران ذلت است و رنجش از اظهارنظر آنها (‌ولو غلط هم باشد)‌ ضعفی است بزرگتر.

مشاوره پنجم:
موضوع: آثار مبارک فرزند آوری
سوال:
موقع مناسب جهت بجه دار شدن خانم ها چه سنی است؟ آیا فرزند کانون زندگی رو محکم می کند یا نه؟
پاسخ:
بسم الله الرحمن الرحیم
نیازمندی های فرزندآوری :
1. تمایل زن و شوهر
2. احساس آمادگی و اقبال از طرف زن
3. حل کردن موانع ذهنی زن از ناحیه شوهرش (اگر شاکی و نگران مسایلی در مردش هست باید برطرف شود)
4. حمایت عاطفی و رفتاری قوی از طرف مرد به زن
برخی از آثار مبارک فرزندآوری:
1. وسعت رزق الهی
2. زمینه ای برای رشد مرد و زن
3. عمیق شدن روابط مرد و زن
4. اعتماد و آرامش زن به زندگی
5. تجربه شیرین و بی بدیل پدر مادری
6. افزایش ظرفیت روانی زن و مرد

مشاوره ششم:
موضوع: چگونگی مطرح کردن موضوع فرزندخواندگی به کودک
سوال:
من یک فرزندخوانده دختر دارم 45 روزه بود که او را از بهزیستی تحویل گرفتم و الان کلاس ششم می باشد. خواستم مرا راهنمایی کنید که آیا من موضوع فرزند خواندگی را به او بگویم یا نه؟ و اگر جواب مثبت است چگونه بگویم. و لطفا مرا هم کمی در مورد چکونگی برخورد با او راهنمایی کنید.
پاسخ:

بسم الله الرحمن الرحیم
بهترین زمان برای طرح مسئله فرزند خواندگی به کودک همین سنی است که او در آن قرار دارد (آستانه نوجوانی) بهترین کس هم برای معرفی این مسئله به کودک یک مشاور قابل و فهیم است که بتواند با نرمی و شوق و شیرینی این مسئله را معرفی کند نه بصورت یک مسئله حساس کن و تخریب گر مشاوری که بتواند به این کودک نشان بدهد که شما چه انسانهای خوب و باشکوهی بوده اید که وی را بی هیچ تفاوتی با فرزند خودتان ، به فرزندی گرفتید و همه مادری و پدری را تقدیمش کرده اید با اینکار می شود نه تنها از آسیب کودک جلوگیری کرد که یک شوق مضاعف و فراوان را هم به شما در وی پدید آورد.

مشاوره هفتم:
موضوع: تماس بدنی با کودک هنگام خواب
سوال:
پسرم الان یک سال و ۴ ماهش است وقتی می خواهد بخوابد حتما باید صورتش را بچسباند به من دستش را بگذارد به لپم یا گوشم از آن طرف می خوانم که بچه نباید وقت خواب در تماس پوستی باشه حالا مانده ام چکار کنم؟

پاسخ:
بسم الله الرحمن الرحیم
این طفل دنبال تماس پوستی نیست ،‌ بلکه برای شروع خواب نیاز به امنیت حضور و حمایت مادر دارد . بجای آنکه او بخواهد خودش را به قسمتی از بدن مادرش وصل کند ،‌ مادر دست او را در دستش بگیرد ، و یا تماس با او را انجام دهد تا آرام شود و راحت بخوابد.

مشاوره هشتم:
موضوع: چگونگی آماده کردن فرزند اول از تولد فرزند دوم
سوال:
دختری دو سال و نیمه دارم و 2 ماهه باردار هستم. لطفا راهنمایی لازم در مورد نحوه برخورد با فرزند اولم نسبت به فرزند دوم را بیان کنید.
پاسخ:
بسم الله الرحمن الرحیم
چند ملاحظه ضروری ست:
1. کودکتان از بارداری شما باخبر باشد (فرزند دوم ناگهانی وارد خانه نشود) از وقتی شکمتان بالا می آید و از روی شکم بزرگی رحم قابل تشخیص می شود به کودکتان وجود نی نی را در شکمتان خبر دهید و اجازه بدهید از روی شکم نازش کند (از آن زمان ارتباط را برقرار کنید)
2. برایش توضیح بدهی او که بیاید چه احتیاج فراوانی به خواهری مثل تو دارد و هم بازی هم می شوید.
3. هنگام دنیا آمدن در بیمارستان برای دیدن نوزاد بیاید و در همان جا از طرف نوزاد و خوشحالی مربوط به زایمان او ، به کودکتان هدیه ای را بدهید که خیلی انتظارش را داشت و دوست داشت.
4. بعد از تولد به کودکتان بگویید که اگر او شیر می خورد و بیشتر در آغوش من است برای این است که مثل تو بزرگ و خانم نشده است.
5. در مواقع شیردهی و نگهداری نوزاد ، دخترتان را تحت عاطفه و نوازش عمیق قرار دهید و یا شوهر به طور ویژه به او رسیدگی عاطفی کند.
6. از توانمندی های او در برابر عجز نوزاد صحبت کنید (حرف زدن ، در لباس جیش نکردن ، دندان داشتن و توانایی غذا خوردن ، دویدن و راه رفتن و ...)

مشاوره نهم:
موضوع: ناخن جویدن کودک
سوال:

دختر سه ساله ای دارم که حدود ناخن های خود را می جود به گونه ای که حدود یک سال است من نتوانسته ام ناخن او را بگیرم. در شرایط و موقعیت های مختلف نیز این کار را می کند. روش های مختلف مثل قول جایزه، تهدید به عدم انجام کار مورد علاقه، توضیح در مورد مضر بودن این کار را هم انجام دادم ولی نتیجه نداشته.

پاسخ:
بسم الله الرحمن الرحیم
خود مسئله ناخن جویدن مهم نیست و مهم این است که کودک دچار ناامنی نباشد برای رها کردن این مسئله هم ،‌ جایزه ای بگیرید و آنرا در کادویی بپوشانید و باز کردن آنرا بگذارید به زمانی که ناخن هایش بقدری بود که قابل گرفتن با ناخن گیر باشد

مشاوره دهم:
موضوع: درمان اختلال کم رویی
سوال:
من کلا کمی کم رو هستم و در جمع مهمانی فقط یا بیشتر با کسانی هم صحبت می شوم که باب صحبت و گفتگو با او را داشته باشم یعنی هم صحبت با من باشد و مسائلی که هر دوتایمان به صورت مشترک باهایش سروکار داریم. خوب حالا می خواستم بدانم با این شرایط باز من آدم کم حرف و کم رویی به حساب می ایم و در زندگی مشترک و دید و بازدید اقوام خانواده دختر به مشکلی بر نمی خورم و کلا شما چه توصیه ای به من دارید؟

پاسخ:
بسم الله الرحمن الرحیم
این مسئله شما یک اختلال شخصیتی محسوب می شود که در صورت تشدید آن می تواند به یک معضل جدی در مسیر تشکیل و مدیریت زندگی مشترک و در کل انجام زندگی منجر شود باید بطور جدی و قاطع نسبت به درمان این مسئله اقدام کنید . در قدم اول از تغییر رفتار خودتان شروع کنید برخلاف آنچه عادت شماست (‌ پرهیز از حضور ، کم صحبتی و متوقف بودن به یک فرد از پیش شناخته شده و در مسایل ساده )‌ ، در هر جلسه ای که در اطرافتان هست (‌ حتی آنهایی که دعوت نشده اید و می توانید حضور داشته باشید )‌ ، اصرار حضور داشته باشید و در هر جلسه حداقل با ۲ فردی که هیچ سابقه شناختی از آنها نداشته اید ،‌ ایجاد ارتباط و آشنایی فراهم کنید و بمدت حداقل ۱۰ دقیقه (‌ زمان بگیرید )‌ با ۳ نفر صحبت کنید موضوع صحبت هم مهم نیست ، مهم خود حرف زدن است حتی اگر حرف بی ربط و بی ارزش بزنید
 

مشاوره یازدهم:
موضوع: اختلال بد دلی و پارانویید
سوال:
من حدود دو سال است که ازدواج کردم و در دوره عقد به سر می برم و تا کمتر از 1 ماه دیگر مراسم عروسی ما برگزار می شود. شوهر من بدبین است و خود او هم این موضوع را قبول دارد و به تازگی هم برای مشاوره به حرم رفته و در آنجا هم از او خواستند که چند نوبت دیگر هم برای مشاوره برود. پدر همسر من هم همین اخلاق را دارد و حتی بدتر از شوهر من. بعد از 2 سال همسرم به من می گوید تو هر جا می روی به من نمی گویی، اگر تو از خانه بیرون بروی تمام فکر من دنبال توست که مبادا کسی مزاحمت شود. اگر تلفن زنگ بزند یا پیامکی بیاید کنجکاو است بداند چه کسی بوده است. می گوید تو در جامعه نیستی و از تفکر مردها خبر نداری. می گوید من حتی راضی نیستم حتی با برادرم هم به جز سلام و علیک صحبت دیگری بکنی! چند وقت پیش یکی از دوستانم به من زنگ زد و من نمی خواستم جواب تلفن او را بدهم، شوهرم گفت نکند مزاحم است که نمی خواهی جواب بدهی! گفتم نه مزاحم نیست و اسمش در گوشیم ذخیره است و نامش افتاده. گفت نام هرکسی را می توانی به نام دلخواهت ذخیره کنی و من به شک افتادم که چرا جواب ندادی! همان اوایل ازدواج هم یک بار برای خرید رفته بودیم که بعد از چند ماه گفت در فلان روز که خرید بودیم تو با فروشنده بگو و بخند داشتی که من این طوری دوست ندارم. در حالی که اینطور نبود. من خودم هم روی مسائل برخورد بین محرم و نامحرم چه در دانشگاه و چه بیرون دانشگاه سخت گیر هستم و به حیا و حجاب و حفظ حریم ها خیلی پایبندم. این بدبینی او اوایل کمتر بود اما حالا بیشتر شده. در طی این دو سال حتی یک بار هم به او دروغ نگفتم و هر جایی هم رفتم به او گفتم حتی اگر قبلش از شوهرم اجازه نگرفته بودم . در طی این دو سال هیچ موردی را پنهان نکردم. 6 یا 7 ماه از عقدمان گذشته بود که دفتر خاطرات من را برداشت که بخواند و من مانع شدم و اجازه ندادم. من در دفترم علاوه بر وقایع روزمره از تفکرات و احساساتم راجع به رفتار های اطرافیانم هم می نویسم. به نوعی با خودم درد و دل می کنم و برای همین دوست ندارم کسی یادداشت های من را بخواند. در آن دفتر از مادر شوهرم هم نوشته بودم و دوست نداشتم آن مطالب را بخواند چرا که اعتقاد دارم همان قدر که مادر من برای من عزیز است مادر او هم برایش عزیز است و دوست ندارد انتقادی از مادرش بشنود. حالا بعد از 1.5 سال می گوید شک دارد که من در آن دفتر چه نوشتم! من شوهرم را دوست دارم و حتی حاضر نیستم یک لحظه بدون او زندگی کنم. چه کار کنم که بدبینی او درمان شود؟ من چه رفتاری در برابر شوهرم داشته باشم؟ شوهر من عزیز ترین فرد زندگیم است و دوست دارم بهترین زندگی را با او داشته باشم.

پاسخ:
بسم الله الرحمن الرحیم
این مسئله یک اختلال جدی و بیماری مهم شخصیتی محسوب می شود که نیازمند جدی و قطعی به درمان است مرد دچار این اختلال است و این نسبت هایی که می دهد و گیرهایی که دارد ،‌ ناشی از فشار بسیار زیاد روانی بر وی است . تازه یک صدم آنچه را که خودش تحمل می کند به شما منتقل می کند . این مرد بواسطه این اختلال هیچوقت احساس کاملی از آرامش ندارد و هرچه پیشتر برود هم اختلالش جدی تر می شود . این اختلال که عمدتا سابقه ژنتیکی هم دارد ، حتی در آینده نسبت به رفتار با فرزندان هم بروز می کند توصیه اکید من به درمانی مفصل و مستمر است تا با نظر درمانگر ، ایشان به شرایط طبیعی نزدیک شود بدون پذیرش درمان و درمانگر ، این زندگی سرانجام روشن و مطلوبی ندارد و مهمتر از آن خود ایشان هیچوقت آرامش و امنیت روحی را تجربه نخواهد کرد . و علاوه بر این ظلم و ستم درشتی بر خود ،‌ همسر و خانواده هم محسوب می شود که از دیدگاه خداوند پوشیده نیست البته طبیعی ست که خود این افراد نسبت به پذیرش درمان مقاومت داشته باشند و خیال کنند این به معنی غیرت دینی یا حمایت از همسر است و یا بخاطر اطلاعاتی ست که از زشتی های اجتماع دارند . ولی همه اینها از علایم پوشش دادن و مخفی کردن این اختلال است که نباید تسلیم آن شد متین و عاطفی و از طرفی جدی و قاطع ،‌ ادامه زندگی را متوقف کنید به پذیرش و تکمیل درمان برای درمان هم لازم است نزد روانپزشک مجربی ویزیت شوند و علاوه بر درمان روانپزشکی مشاوره رفتاری هم دریافت کنند.