«عبور از ذنب کبیرِ انانیت»
«شرحی بر مناجات تائبین»
«استاد اصغر طاهرزاده»
بسم الله الرّحمن الرّحیم
«أسْئَلُکَ یَا غَافِرَ الذَّنْبِ الْکَبِیرِ، وَ یَا جَابِرَ الْعَظْمِ الْکَسِیرِ، أَنْ تَهَبَ لِی مُوبِقَاتِ الْجَرَائِرِ، وَ تَسْتُرَ عَلَیَّ فَاضِحَاتِ السَّرَائِرِ»
سخن حضرت سجاد (ع) به این‌جا رسید که به حضرت حق این طور اظهار داشتند:
و در کتاب الدرر و الغرر از على (علیه السلام) روایت شده است که فرمود:
عارف کسى است که نفس خود را بشناسد و او را آزاد سازد، و از هر چیزى که دورش مى کند منزهش بدارد.
علامه طباطبایی: یعنى از اسیرى هواى نفس و بندگى شهوات آزادش کند.
و نیز در کتاب مزبور از آن جناب روایت شده که فرمود:
بزرگترین جهل ها و جهل انسان است به نفس خویش.
«مراقبه» شرط اصلی سیر و سلوک عملی
از ابزار و وسایلى که در اختیار انسان قرار دارد تا او را در جهت رسیدن به کمال یارى دهد، از نظر اسلام «مراقبه» به همراه لوازم آن مى باشد. به بیان دیگر، از نظر اسلام، اگر کسى بخواهد خودسازى کند و به کمال شایسته خود برسد، یکى از مهمترین ابزارها، «مراقبه» است، منتها موفقیت در مراقبه، متوقف بر لوازمى است که توضیح هر یک به اختصار در ذیل مى آید:
