«زندگی پس از زندگی - تجربه گر: میثم عباسیان»
«تاریخ پخش: ۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ - مدت: ۸۵:۲۰ دقیقه»
نقطه اوج این قسمت از برنامه زندگی پس از زندگی که بیش از هر چیز مخاطب را تحت تاثیر قرار می دهد لحظه ای است که تجربه گر سر خود را بلند می کند تا به صورت امام حسین (ع) نگاه کند. در این لحظه تجربه گر می گوید «من نمیدونم انگار یک لحظه یک قدرتی خدا بهم داد، کاشکی نمی داد، من یک لحظه برای چند ثانیه سرم را آوردم بالا یک لحظه گفتم یا امام حسین، کاش نمی دیدم»
به نظر می رسد قسمتی از برنامه برش خورده و بیان نمی شود که مخاطب دقیقا چه چیزی دیده است. اما از فحوای سخن مجری برنامه در قسمتهای پایانی این برداشت می شود که تجربه گر حضرت اباعبدالله (ع) را بدون سر مشاهده کرده است.
در اینجا ممکن است برای مخاطب این سوال پیش بیاید که مگر امام حسین (ع) در عالم برزخ هم بدون سر هستند؟ سر مبارک حضرت در این دنیا از تن جدا شده، در عالم برزخ که انسانها در جسم مثالی مخصوص عالم برزخ خود به سر می برند. چگونه ممکن است که حضرت در آن عالم هم بدون سر باشند؟ آیا رویت صورت گرفته توسط تجربه گر درست بوده؟
پاسخ به این سوال را کارشناس دینی برنامه بعد از بیان این تجربه در میانه ی برنامه به خوبی می دهند. که توصیه می کنم حتما آن بخش از برنامه را هم ببینید.
