شما هنوز پیام انتخابات را دریافت نکردید؟؟!!

بخند تا دنیا به روت بخنده!

اوضاع ایران بد است یا سوریه؟

آقای روحانی، علم بهتر است یا ثروت؟

هییییییییییس!!!!

میخاهم انشای خودم را درباره طوافق ژنف برای شما بخانم

 

«میخاهم انشای خودم را درباره طوافق ژنف برای شما بخانم»

جناب آقای رعیس

صلام. اینجانب با صطح تحسیلات ابطدایی میخاهم انشای خودم را درباره طوافق ژنف برای شما بخانم.

به بابام بگید برگرده

توهین به شعور مردم

قابل توجه دولتمردان عزیز و با سواد!!!

اعتدالی که تبدیل به خشونت شد

سلامتی اون پسری که ....

با دولت راستگویان تغییر را احساس کنید

ما همه مصطفائیم!

بگذار هرچه میخواهند بگویند...

اصلا قبول، ما بی سواد هستیم.

حتما شهید مصطفی احمدی روشن هم بی سواد بوده است. چون اگر این توافقنامه قبل از شهادتش امضا شده بود، او نیز اکنون از منتقدان بود.

این را گفتم چون پدرش می گفت:

منطق باسواد ها

باراک اوباما و سبد کالا

منتظر شماست بری شهید بشی!

منبع: یامهدی مددی

 

 

کرامت مردم در دولت تدبیر و امید

آینده از آن استقامت کنندگان است

شعری از امام «خامنه ای» دربارة «شلمچه»

 

شعری از امام «خامنه ای» دربارة «شلمچه»

ما بی سواد .... شما با سواد

دکتر وحید یامین پور:

ما داس … شما کلید

ما بی سواد … شما باسواد

ما سرهنگ … شما حقوقدان

ما بی تدبیر … شما باتدبیر

خدا رو شکر بی سوادم ولی غیرت دارم

برداشتی آزاد از یک عکس!

 

برداشتی آزاد از یک عکس!

شعارهای امسال مردم در 22 بهمن

گناه ما را از دیدار و ظهورت محروم کرد

 

خانم رسید طلاها!

سن عشق

چگونگی انجام امر به معروف و نهی از منکر

من از این دمپایی کمترم اگه ... (کاریکاتور)

صفهای طولانی برای تکریم مردم! (طنز سیاسی)

 

صفهای طولانی برای تکریم مردم!

 

(طنز سیاسی)

تقدیم به همه دلیرمردانی که در این چند ماه تلاش کردند تا ملت همیشه در صحنه ایران با آغاز دهه فجر یکبار دیگر لذت تکریم را بچشند و با ایستادن در صف یاد روزهای حماسه دهه شصت در ذهنشان زنده شود. تا باد چنین بادا!

داستان زیبای کدخدایی که نمی‌خواست فرفره بسازیم

 

داستان زیبای «کدخدایی» که نمی‌خواست فرفره بسازیم

 

ما فرفره نداشتیم. بچه‌های «کدخدا» داشتند اما همبازی ما نبودند که دست ما بدهند. مسعود و مجید نقشه‌اش را کشیدند و مصطفی بند و بساطش را جور کرد. ما که فرفره‌دار شدیم، لبخند نشست روی لبهای «بابابزرگ». گفت: «دیدید می‌شود، می‌توانید!»

از ترس بچه‌های «کدخدا»، داخل خانه فرفره بازی می‌کردیم. مبادا ببینند و به تریج قبایشان بربخورد. اما خبرها زود در دهکده ما می‌پیچید.

خبر که به گوش «کدخدا» رسید، داغ کرد. گفت: «بیخود کرده‌اند. بچه رعیت را چه به فرفره بازی.» و گیوه‌اش را ورکشیده بود و آمده بود پیش عمو محمد به آبروریزی.