آداب پیامبر اکرم (ص) در قرائت قرآن
«آداب پیامبر اکرم (ص) در قرائت قرآن»
و از جمله آداب آن حضرت درباره قرائت قرآن و دعا آن است که شیخ در کتاب مجالس به سند خود از ابى الدنیا از امیرالمؤ منین (علیه السلام) نقل کرده که فرمود: رسول خدا (صلى الله علیه و آله) هیچ امرى او را از تلاوت قرآن باز نمى داشت مگر جنابت.
در مجمع البیان از ام سلمه نقل مى کند که گفت رسول خدا (صلى الله علیه و آله) قرائت خود را آیه آیه وقف مى کرد.
و در تفسیر ابو الفتوح مى گوید: رسول خدا (صلى الله علیه و آله) از رختخواب بر نمى خواست مگر اینکه مسبحات را تلاوت مى کرد و مى فرمود: در این چند سوره آیه ایست که فضلش از هزار آیه بیشتر است ، پرسیدند مسبحات کدامند؟ فرمود: سوره حدید، حشر، صف، جمعه و تغابن است.
و در کتاب در اللئالى تالیف ابن ابى جمهور از جابر نقل شده که گفت رسول خدا (صلى الله علیه و آله) هیچ وقت نمى خوابید مگر اینکه سوره تبارک و الم تنزیل را مى خواند.
و در مجمع البیان مى گوید: روایت شده که على بن ابیطالب فرمود: رسول خدا (صلى الله علیه و آله) سوره «سبح اسم ربک الاعلى» را دوست مى داشت.
علامه طباطبایی:
آن حضرت داراى خطبه ها و بیاناتى است که در آن مردم را به تمسک به قرآن و تدبر در آن ترغیب و به اهتداء به هدایت و استناره از نور آن تحریص مى فرماید، و خود آن جناب به طریق اولى به آنچه که در این باره توصیه مى فرمود عمل مى کرد، و از همه پیش قدم تر و سریع تر به سوى خیرات بود، هم او بود که مى فرمود: سوره هود مرا پیر کرد. و البته مقصود آن جناب آیه «فاستقم کما امرت» است.
کما اینکه از ابن مسعود هم قریب به این مضمون روایت شده که گفت : رسول خدا (صلى الله علیه و آله) مرا دستور دادند که مقدارى از قرآن را بخوانم ، و من چند آیه اى از سوره یونس برایش تلاوت کردم تا آنکه رسیدم به این جمله: «و ردوا الى الله مولیهمالحق ...»، دیدم که اشک در دو چشمان نازنینش حلقه زد.
