راه های ورود به ساحت قناعت

 

«راه های ورود به ساحت قناعت»

 

«رهنمودهای سلوکی و اخلاقی- جلسة بیست و سوم - ۱۳۹۹/۱۲/۱۱»

 

«استاد اصغر طاهرزاده»

«و لا تسرفوا انه لا یحب المسرفین»

 

در تفسیر عیاشى از ابان بن تغلب روایت شده که گفت: 

امام صادق (علیه السلام) به من فرمود: 

خیال مى کنى که اگر خداوند به کسى نعمتى مى دهد از کرامت آن کس است؟ و اگر دریغ مى دارد از خوارى او است؟ نه، چنین نیست، مال مال خدا است که به ودیعه بدست هر کس بخواهد مى سپارد، و خوردن، آشامیدن، پوشیدن، نکاح و سوارى و سایر انواع تصرفات در آن را مباح کرده به شرطى که رعایت اعتدال و اقتصاد را بنمایند و مازاد آن را به فقراى مؤمن رسانیده یا با آن امور خود را اصلاح کنند، وگرنه همه آن تصرفات حرام خواهد بود. آنگاه جمله «و لا تسرفوا انه لا یحب المسرفین» را تلاوت نمود.

سپس فرمودند: 

روایتى زیبا در معنای اسراف

 

و در کافى به سند خود از اسحاق بن عبدالعزیز از بعضى از اصحاب خود نقل کرده که گفت: 

خدمت امام صادق (علیه السلام) عرض کردم در راه مکه بودیم و مى خواستیم احرام ببندیم لذا نوره کشیدیم، و چون سبوس همراه نداشتیم که به بدن خود بمالیم و اثر نوره را از بدن بزداییم ناگزیر قدرى آرد به خود مالیده و با آن رفع حاجت نمودیم، من ناگهان به این فکر افتادم که این چه کارى بود کردم، و خدا مى داند که چقدر ناراحت شدم. حضرت فرمود: آیا ترس تو از این جهت است که مبادا اسراف کرده باشى؟ 

عرض کردم: آرى، 

فرمود: 

سنن و آداب رسول الله (ص) در معاشرت با مردم (قسمت اول)

 

«سنن و آداب پیامبر اکرم (ص) در معاشرت با مردم (قسمت اول)»

 

رسول خدا (صلى الله علیه و آله) لباس خود را خودش وصله مى زد، و کفش خود را خود مى دوخت ، و گوسفند خود را مى دوشید، و با بردگان هم غذا مى شد، و بر زمین مى نشست و بر دراز گوش سوار مى شد و دیگرى را هم پشت سر خود بر آن سوار مى کرد، و حیا مانعش نمى شد از اینکه مایحتاج خود را خودش از بازار تهیه کرده به سوى اهل خانه اش ببرد، به توانگران و فقرا دست مى داد و دست خود را نمى کشید تا طرف دست خود را بکشد، به هر کس مى رسید چه توانگر و چه درویش و چه کوچک و چه بزرگ سلام می داد، و اگر چیزى تعارفش مى کردند آن را تحقیر نمى کرد اگر چه یک خرماى پوسیده بود، 

آخر الزمان در کلام امام صادق (ع)

 

«آخر الزمان در کلام امام صادق (ع)»

 

و در روضه کافى از محمد بن یحیى از احمد بن محمد از بعضى اصحابش و نیز على بن ابراهیم از پدرش از ابن ابى عمیر روایت کرده اند که امام صادق (ع) فرمودند:

آیا نمی دانى که هر کس منتظر امر ما باشد و بر اذیتها و ترسها که امروز می بیند صبر کند، فردا در زمره ما خواهد بود، 

پس هر زمان دیدى حق مرده و اهلش از بین رفته اند و جور و ستم همه جا را فرا گرفته و قرآن کهنه شده و چیزهائى در آن پدید آمده که در آن نیست 

و دیدى که قرآن طبق هوا و هوسها توجیه و تفسیر می شود 

و دیدى که دین وارونه شده، آنچنانکه کاسه وارونه می شود 

و دیدى که اهل باطل بر اهل حق آقائى و سرورى می کنند 

و دیدى که شر ظاهر گشته و از آن نهى نمی شود بلکه از اهل شر دفاع می شود 

«فاعتبروا یا اولی الابصار!»

استاد سوالی در مورد جزوه شرح دستورالعمل های آیت الله بهجت داشتم، آنجا که شما در شرح بند ۱۶ این جزوه می فرمایید:

«راضی بودن به مشکلات دنیا در راستای عبادت خداوند، موجب قرب الهی خواهد شد.»

استاد در این مورد و موارد مشابه این بنده خیلی ابهام دارم، آیا راضی بودن مشکلات که باعث رضای خداوند هست، مربوط به مشکلات خارج از اراده ما (قضا و قدر الهی) می شود یا حتی شامل مشکلاتی که در اثر بی تدبیری خود و یا جامعه و اطرافیان ایجاد شده هم می شود؟ مثلا اوضاع و احوال نامساعد کشور و جهان پیرامون، ظلم ها و ستم ها و فساد و مشکلات و مسائل دیگر.

پاسخ استاد طاهرزاده:

بسته گوناگون «اوج پرواز» (شماره صد و بیست و هشتم)

 

 بستة گوناگونِ «اوج پرواز»

فرهنگی، سیاسی، اجتماعی ، معرفتی و دینی، کاریکاتور، حجاب و عفاف، شهید و شهادت

(شمارة صد و  بیست و  هشتم)

بسته گوناگون «اوج پرواز» (شماره سی و یکم)

بستة گوناگونِ «اوج پرواز»

 

فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، معرفتی و دینی، کاریکاتور، حجاب و عفاف، شهید و شهادت

 

(شمارةسی و یکم)