ماه رجب و رازی برای زندگی

«ماه رجب و رازی برای زندگی»

 

«۲۷ بهمن ماه ۱۳۹۹» 

 

«استاد اصغر طاهرزاده»

ماه رجب، ماه حضور در عالم، به حضور خدا

 

«ماه رجب، ماه حضور در عالم، به حضور خدا»

 

«استاد اصغر طاهرزاده - ۲۵ بهمن ماه ۱۳۹۹» 

 

۱. از آن‌جایی‌که رسول‌خدا «صلّی‌الله‌علیه‌وآله» می‌فرمایند: «إِنَّ رَجَبَ‏ شَهْرُ اللَّهِ‏ وَ شَعْبَانَ شَهْرِی وَ شَهْرَ رَمَضَانَ شَهْرُ أُمَّتِی» ماه رجب، ماه خداست و ماه شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امتم.

 معلوم می‌شود در ماه رجب یعنی ماه خدا، خداوند انسان‌ها را به صورتی خاص در بر می‌گیرد تا انسان‌ها خود را بیش از پیش در آغوش خدا احساس کنند و این مشروط بر آن است که با اعمال خاص این ماه در «رجب» حاضر شوند و در زمره‌ی «رجبیون» قرار گیرند.

«آداب روزه گرفتن پیامبر اکرم (ص)»

 

«آداب روزه گرفتن پیامبر اکرم (ص)»

 

و از جمله آداب و سنن آن حضرت در روزه گرفتن آنست که صاحب فقیه به سند خود از محمد بن مروان نقل کرده که گفت: از امام صادق (علیه السلام) شنیدم که مى فرمود: رسول خدا (صلى الله علیه و آله) یک مرتبه آن قدر زیاد روزه مى گرفت که مى گفتند: دیگر افطار نمى کند و یک مرتبه آن قدر پشت سر هم افطار مى کرد که مى گفتند دیگر روزه نمى گیرد، بعضى از اوقات هم یک روز روزه مى گرفت و یک روز افطار مى کرد، بعضى از اوقات تنها روزهاى دوشنبه و پنجشنبه را روزه مى گرفت تا آنکه باینجا رسید که در هر ماه تنها سه روز یعنى پنجشنبه اول ماه و چهارشنبه وسط ماه و پنجشنبه آخر ما را روزه مى گرفت و مى فرمود: اگر کسى اینچنین روزه بگیرد مثل این است که تمام عمرش روزه بوده ، آنگاه امام صادق (علیه السلام) فرمود: پدرم بارها مى فرمود: هیچ کسى نزد خدا دشمن تر و مبغوض تر از کسى نیست که وقتى به او مى گویند رسول خدا (صلى الله علیه و آله) چنین و چنان می کرد و مثلا زیاد روزه نمى گرفت و تو چرا این قدر روزه مى گیرى و نماز مى خوانى در جواب بگوید: خدا مرا بخواندن نماز زیاد و گرفتن روزه بسیار عذاب نخواهد کرد، زیرا معنى این حرف این است که رسول خدا بیش از آن نمى توانسته عبادت کند.

 

«آداب پیامبر اکرم (ص) در نماز» (قسمت سوم)

 

«آداب پیامبر اکرم (ص) در نماز»

 

«قسمت سوم»

 

در کتاب احیاء العلوم آمده: رسول خدا (صلى الله علیه و آله) هیچ وقت در نماز کسى به خدمتش نمى آمد و در کنارش ‍ نمى نشست مگر اینکه براى خاطر او نماز را کوتاه مى کرد و متوجه او مى شد و مى فرمود: آیا حاجتى دارى؟ پس از آنکه حاجت او را برمى آورد مجددا به نماز مى ایستاد.

معنای غفرانِ گناهان گذشته و آینده

 

معنی غفران گناهان گذشته و آینده

 

در برخی روایات در پاداش فلان عمل آمده که باعث آمرزش گناهان گذشته و آینده است (مانند روزه ی روز آخر رجب در مفاتیح). چطور ممکن است گناهانی که در آینده مرتکب خواهیم شد در عین کثرت و بزرگی آمرزیده شود؟ لطفا درباره ی آمرزش گناهان آینده که در این دست روایات آمده توضیح بفرمایید؟

پاسخ استاد اصغر طاهرزاده: