«آداب روزه گرفتن پیامبر اکرم (ص)»
«آداب روزه گرفتن پیامبر اکرم (ص)»
و در کافى به سند خود از محمد بن مسلم از ابى عبد الله (علیه السلام) نقل کرده که فرمود: رسول خدا (صلى الله علیه و آله) در اوائل بعثت روزه گرفتنش اینطور بود که یک مدت آن قدر پى در پى روزه مى گرفت که مى گرفتند هیچ روزى را بدون روزه بسر نمى برد، و مدتى دیگر آن قدر پى در پى روزه نبود که گفته مى شد: روزه نمى گیرد، آنگاه این رویه را ترک کردند و مدتى یک روز در میان روزه مى گرفتند کما اینکه روزه حضرت داود هم همین طور بوده، پس از مدتى این را نیز ترک کرد و مدتى همان ایام البیض هر ماه را روزه بود، در آخر این را نیز ترک کرد و سه روزى را که در ایام البیض روزه مى گرفت در دهه هاى ماه تقسیم کرده یکى را در پنجشنبه دهه اول و یکى در چهارشنبه دهه دوم و یکى در پنجشنبه دهه سوم مى گرفت و تا زنده بود این رویه را داشت.
و نیز در کافى به سند خود از عنبسه عابد نقل کرده که گفت: رسول خدا از دنیا رحلت فرمود در حالى که رویه اش در روزه داشتن این بود که ماه شعبان و رمضان و سه روز از هر ماه را روزه مى گرفت.
و در کتاب نوادر احمد بن محمد بن عیسى از على بن نعمان از زرعه از سماعه نقل شده که گفت: از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم آیا رسول خدا(صلى الله علیه و آله) ماه شعبان را هم روزه مى گرفت؟ فرمود: آرى و لیکن همه آن ماه روزه نمى گرفت. پرسیدم: چند روز از آن را مى خورد؟ فرمود: مى خورد. سه مرتبه سوال مزبور را تکرار کردم و آن جناب جواب بیشترى به من نداد. سپس سال بعد همان مسأله را پرسیدم و امام همان جواب را تکرار نمود.
و در کتاب مکارم از انس نقل مى کند که گفت: غذاى رسول خدا (صلى الله علیه و آله) شربتى بود که در افطار مى آشامید، و شربتى که آن را در سحر مى خورد، خیلى از اوقات این شربت عبارت بود از شیر و خیلى از اوقات مقدارى آب بود که در آن نان را حل کرده بودند.
و در کافى به سند خود از ابن قداح از ابى عبدالله (علیه السلام) نقل مى کند که فرمود: رسول خدا در روزهائى که روزه مى گرفت اولین چیزى که با آن افطار مى فرمود خرماى تازه و یا خرماى خشک بود.
و نیز در کافى به سند خود از سکونى از جعفر از پدرش (علیهماالسلام) نقل کرده که فرمود: رسول خدا (صلى الله علیه و آله) وقتى روزه مى گرفت و براى افطار بشیرینى دست نمى یافت با آب افطار مى کرد، و در بعضى از روایات دارد که با کشمش افطار مى فرمود.
و در کتاب مقنعه از آل محمد (صلى الله علیه و آله) روایت کرده که فرموده اند: مستحب است اینکه روزه دار سحرى بخورد و لو به شربتى از آب، و روایت شده که بهترین سحرى ها خرما و قاووت است ، زیرا پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله) در سحر آن دو را استعمال مى فرمود.
علامه طباطبایی:
تا اینجا سنت هاى جارى آن حضرت بود در باب روزه، و البته سنت هائى هم مخصوص به خود داشت، از آن جمله «روزه وصال» است که عبارت است از روزه بیشتر از یک روز به طورى که در میان آنها افطار نشود، رسول خدا (صلى الله علیه و آله) خودش چنین روزه اى داشت و لیکن امت را از آن نهى مى کرد و مى فرمود: شما طاقت آن را ندارید، و اگر مى بینید که من روزه وصال مى گیرم و چند روز پى درپى بدون افطار و سحر بسر مى برم براى این است که خداى تعالى مرا از غذاهاى آسمانى خود سیر و از شرابهاى بهشتیش سیراب مى سازد.
و در کتاب مکارم از رسول خدا (صلى الله علیه و آله) روایت کرده که بیشتر اوقات و از هر غذا بیشتر «هریسه» را مخصوصا در سحرها میل مى فرمود.
و در فقیه مى گوید: رسول خدا (صلى الله علیه و آله) وقتى که ماه رمضان فرا مى رسید تمامى اسیرهاى جنگى را آزاد و به تمامى سائل ها عطیه مى داد.
و در کتاب دعائم از على (علیه السلام) نقل مى کند که فرمود: رسول خدا (صلى الله علیه و آله) در دهه آخر رمضان به کلى لحاف و تشک خود را جمع مى کرد و به عبادت مى پرداخت، و در شب بیست و سوم اهل خانه خود را بیدار مى کرد و در آن شب آب به روى خوابیده ها مى پاشید تا خواب از سرشان برود، و هم چنین فاطمه زهرا (س) احدى از اهل خانه خود را اجازه نمى داد که در آن شب بخوابند، و براى اینکه خوابشان نبرد غذاى کمترى به آنان مى داد، و از روز خود را براى شب زنده دارى آنشب آماده مى کرد، و مى فرمود: محروم است کسى که از خیرات امشب استفاده نکند.
و در کتاب المقنع گفته است: سنت در افطار عید قربان این است که بعد از نماز انجام شود و در عید فطر قبل از نماز.
