مناظرة دکتر رفیعی با سید حسن آقا میری

 

«مناظرة دکتر رفیعی با سید حسن آقا میری»

 

«موضوع بحث: ابدیت عذاب در قیامت و بخشش گناهان»

 

«مدت فیلم: ۱۰۳:۲۳ دقیقه» 

گفتاری پیرامون توبه

 

آیا خداوند توبه همه بندگان را می پذیرد؟

آیا انسان تا لحظه مرگ فرصت توبه دارد؟

توبه مقربین و معصومین به چه معناست؟

آیا اعتقاد به قبولی توبه از طرف خداوند باعث جری شدن گنهکار نمی شود؟

آیا توبه از شرک باعث بخشش همه گناهان حتی حق الناس می شود؟

معنای خلود در آتش

با سلام خدمت استاد عزیز:

۱. در تفسیر آیه: «ان اللّه لا یغفر ان یشرک به و یغفر مادون ذلک لمن یشاء.» در بخش روایات وارده در ذیل این آیه، جناب علامه می فرمایند:

«و اما آیاتى که قاتل نفس محترمه و بدون حق را و نیز رباخوار و قاطع رحم را تهدید مى کند به آتش جاودانه صرف اعلام خطر است، نظیر آیات زیر که مى فرماید: «و من یقتل مؤمنا متعمدا فجزاوه جهنّم خالدا فیها...»، و نیز مى فرماید: «و من عاد فاولئک اصحاب النار هم فیها خالدون.» و «اولئک لهم اللعنه و لهم سوء الدار» و آیاتى دیگر از این قبیل، که تهدید به شر و خطر مى کند، و از عذاب آتش خبر مى دهد، و اما این که این کیفر حتمى و غیر قابل تغییر باشد، به طورى که امکان برداشتنش نباشد، آیات صراحتى در آن ندارند.»

یعنی طبق دیدگاه علامه برای کسی که مرتکب قتل نفس مثلا خودکشی شده است عذاب جاودانه یا همان خلود در جهنم حتمی نیست و امکان بخشش آنها هم وجود دارد؟ با توجه به اینکه خداوند می فرماید پایین تر از شرک هر گناهی که را خداوند بخواهد خواهد بخشید؟

۲. آیا حضرت علامه قائل به خلود جهنم به معنای زندگی ابدی در جهنم است یا خلود را به معنای مدتی بسیار طولانی می دانند و نه جاودانه؟

با تشکر از پاسخگویی شما

«آرمان بدیعی»

پاسخ استاد اصغر طاهرزاده:

توضیح اینکه (خداوند شرک را نمى آمرزد و گناهان پائین تر از شرک را مى آمرزد)

 

اما حکمت این که شرک را نمى آمرزد، این است که عالم خلقت که سراپایش رحمت خدا است، اساسش عبودیت خلق و ربوبیت خداى تعالى است، همچنان که خود خداى تعالى فرمود: 

«و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون»

و معلوم است که با شرک دیگر عبودیتى نیست.

و اما اینکه سایر گناهان و نافرمانیهاى کمتر از شرک را مى آمرزد از دو راه و وسیله است، 

راه اول: شفاعت کسانى که خداوند براى آنها منزلت شفاعت را قرار داده است، از انبیا و اولیا و ملائکه.

راه دوم: به واسطه اعمال صالحه خود افراد گناهکار، چون اعمال صالحه گناهان را عفو مى کند، و شفاعت شفیعان نیز براى این است همانطور که در دنیا واسطه به کمال رسیدن بندگان بودند در آخرت نیز واسطه باشند همچنانکه خودش فرموده که شفاعت آنان را مى پذیرد، و در حدیثى رسول خدا (صلى اللّه علیه و آله) فرمود: 

«اهل المعروف فى الدنیا هم اهل المعروف فى الاخرة»

کسانى که در دنیا واسطه در خیر و برکت بودند، در آخرت نیز دستگیرى از گنه کاران را به آنان واگذار مى کنند»

و اما توبه: 

روایاتى در بیان گناهان کبیره

 

روایاتی در بیان گناهان کبیره