آیا خداوند توبه همه بندگان را می پذیرد؟
آیا انسان تا لحظه مرگ فرصت توبه دارد؟
توبه مقربین و معصومین به چه معناست؟
آیا اعتقاد به قبولی توبه از طرف خداوند باعث جری شدن گنهکار نمی شود؟
آیا توبه از شرک باعث بخشش همه گناهان حتی حق الناس می شود؟
آیا خداوند توبه همه بندگان را می پذیرد؟
آیا انسان تا لحظه مرگ فرصت توبه دارد؟
توبه مقربین و معصومین به چه معناست؟
آیا اعتقاد به قبولی توبه از طرف خداوند باعث جری شدن گنهکار نمی شود؟
آیا توبه از شرک باعث بخشش همه گناهان حتی حق الناس می شود؟
و در مجمع البیان از کلبى نقل کرده که در تفسیر آیه مورد بحث گفته است:
این آیه درباره مشرکین یعنى وحشى و یاران او نازل شده، چون وقتى وحشى حمزه را کشت، و قرار بود که اگر او را به قتل برساند آزادش کنند، و به عهد خود وفا نکردند، او و یارانش از کار خود پشیمان شدند، و نامه اى از مکه براى رسول خدا (صلى اللّه علیه و آله) فرستادند، مشعر به این که ما از کرده خود پشیمان شده ایم، و چیزى مانع اسلام آوردن ما نیست مگر آن مطلبى که ما از تو در مکه شنیدیم، گفتى:
«و الّذین لا یدعون مع اللّه الها آخر، و لا یقتلون النفس الّتى حرّم اللّه الا بالحق، و لا یزنون...».
و ما تاکنون هم شرک ورزیدیم، و به جز خداى تعالى معبودهایى پرستیدیم و هم خون کسى را که خدا خونش را محترم مى دانست بریختیم، و هم زنا کردیم، اگر این مانع در کار نبود ما به پیرویت در مى آمدیم،
با سلام خدمت استاد عزیز:
۱. در تفسیر آیه: «ان اللّه لا یغفر ان یشرک به و یغفر مادون ذلک لمن یشاء.» در بخش روایات وارده در ذیل این آیه، جناب علامه می فرمایند:
«و اما آیاتى که قاتل نفس محترمه و بدون حق را و نیز رباخوار و قاطع رحم را تهدید مى کند به آتش جاودانه صرف اعلام خطر است، نظیر آیات زیر که مى فرماید: «و من یقتل مؤمنا متعمدا فجزاوه جهنّم خالدا فیها...»، و نیز مى فرماید: «و من عاد فاولئک اصحاب النار هم فیها خالدون.» و «اولئک لهم اللعنه و لهم سوء الدار» و آیاتى دیگر از این قبیل، که تهدید به شر و خطر مى کند، و از عذاب آتش خبر مى دهد، و اما این که این کیفر حتمى و غیر قابل تغییر باشد، به طورى که امکان برداشتنش نباشد، آیات صراحتى در آن ندارند.»
یعنی طبق دیدگاه علامه برای کسی که مرتکب قتل نفس مثلا خودکشی شده است عذاب جاودانه یا همان خلود در جهنم حتمی نیست و امکان بخشش آنها هم وجود دارد؟ با توجه به اینکه خداوند می فرماید پایین تر از شرک هر گناهی که را خداوند بخواهد خواهد بخشید؟
۲. آیا حضرت علامه قائل به خلود جهنم به معنای زندگی ابدی در جهنم است یا خلود را به معنای مدتی بسیار طولانی می دانند و نه جاودانه؟
با تشکر از پاسخگویی شما
«آرمان بدیعی»
اما حکمت این که شرک را نمى آمرزد، این است که عالم خلقت که سراپایش رحمت خدا است، اساسش عبودیت خلق و ربوبیت خداى تعالى است، همچنان که خود خداى تعالى فرمود:
«و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون»
و معلوم است که با شرک دیگر عبودیتى نیست.
و اما اینکه سایر گناهان و نافرمانیهاى کمتر از شرک را مى آمرزد از دو راه و وسیله است،
راه اول: شفاعت کسانى که خداوند براى آنها منزلت شفاعت را قرار داده است، از انبیا و اولیا و ملائکه.
راه دوم: به واسطه اعمال صالحه خود افراد گناهکار، چون اعمال صالحه گناهان را عفو مى کند، و شفاعت شفیعان نیز براى این است همانطور که در دنیا واسطه به کمال رسیدن بندگان بودند در آخرت نیز واسطه باشند همچنانکه خودش فرموده که شفاعت آنان را مى پذیرد، و در حدیثى رسول خدا (صلى اللّه علیه و آله) فرمود:
«اهل المعروف فى الدنیا هم اهل المعروف فى الاخرة»
کسانى که در دنیا واسطه در خیر و برکت بودند، در آخرت نیز دستگیرى از گنه کاران را به آنان واگذار مى کنند»
و اما توبه:
گناهان در برابر خداى عظیم کبیره اند و نسبت به یکدیگر بعضى صغیره و برخى کبیره مى باشند
مساله بزرگى گناه امرى است اضافى و معنایى است که جز با مقایسه با کوچک تر از خودش تحقق نمى یابد، و از همین کلمه است که استفاده مى شود در شرع گناهانى دیگر هست که از آن نهى نیز شده، ولى صغیره اند. بنابراین از آیه شریفه دو چیز استفاده مى شود:
اول اینکه گناهان دو نوعند: صغیره و کبیره،
دوم اینکه گناهانى که طبق آیه شریفه خدا از آن مى گذرد به دلیل مقابله، گناهان صغیره است.
معنی غفران گناهان گذشته و آینده
در برخی روایات در پاداش فلان عمل آمده که باعث آمرزش گناهان گذشته و آینده است (مانند روزه ی روز آخر رجب در مفاتیح). چطور ممکن است گناهانی که در آینده مرتکب خواهیم شد در عین کثرت و بزرگی آمرزیده شود؟ لطفا درباره ی آمرزش گناهان آینده که در این دست روایات آمده توضیح بفرمایید؟
پاسخ استاد اصغر طاهرزاده:
«مجموعة بچه شیعه باس»
« قسمت هفتم»
امیر المومنین (علیه السلام) می فرمایند:
هرگاه از کاری ترسیدی خود را در آن بینداز
زیرا ترس از آن کار بزرگتر از خود آن کار است.
«بحارالانوار ج68 ص362»
و اگر می توانی
«أَنْ لَا یَعْرِفْنَ غَیْرَکَ»
کاری کن همسرت جز تو مردی را نشناسد.
«علی علیه السلام»
تحف العقول، النص، ص: 87
باید این جمله را داغ کرد روی پیشانی مردها!
خصوصا آنها که مخالف تفکیک جنسیتی
دانشگاهها هستند.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
می خواست بشود مدافع حرم
واقعا آرزو داشت.
گفتمش خواهرم حرم تو همسر توست.
دفاع کن از او با خوشرفتاری...
«َ جِهَادُ الْمَرْأَةِ حُسْنُ التَّبَعُّلِ لِزَوْجِهَا»
«حضرت محمد(صلی الله علیه و آله)»
تحف العقول، النص، ص: 61
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
امروز یکی از دانشجوهایی که خونمون اومده بود قضیه ی جالب و در عین حال عبرت آموزی رو نقل کرد. گفت: با چند تا از رفیقام سوار تاکسی بودیم که راننده ی تاکسی برای اینکه ما رو نصیحت کنه که در این سنین جوانی مواظب خودتون باشید، گفت:
بیست سی سال قبل وقتی که 18 سالم بود ، توی محلمون یک زن خراب زندگی می کرد که شوهر هم داشت . یه بار وسوسه شدم که باهاش رابطه داشته باشم.
فهمیده ام،
بیشتر گناهانی که انجام نمی دهم
به دلیل فراهم نبودن
زمینه است!
دخترکـ از گذشتـه اش پشیمان بود.
خستـه از نگآه های هوس آلود
امآ
خجالـت مے کشید برگردد
مے ترسید از همهمـه ها و پچ پچ ها...