«اشارات خدا در جایگاه حضرت علی (ع) در قرآن»
«اشارات خدا در جایگاه حضرت علی (ع) در قرآن»
«تبعات تصور دست بسته بودن خدا در دنیا»
«روحیة یهودی گری و ناکامی های آن»
«عدم دوستی با اهل کتاب شرط تحقق جامعة اسلامی»
غفلت جریان روشنفکری از ادامة وجوه قدسی انقلاب
«خطرات محبت به یهود و نصاری برای نظام اسلامی»
«تفاوت شریعت ها و امتحان امت ها»
در اینجا ممکن است کسانى اعتراض کرده، بگویند: گویا دانشمندان حیوان شناس هم همه متفق باشند بر اینکه غیر انسان، از انواع حیوانات، هیچ نوعى نیست که از موهبت اختیار برخوردار باشد، به شهادت اینکه مى بینیم کارهاى حیوانات را مانند کارهاى نباتات طبیعى و غیر اختیارى مى دانند، و شاید حق هم با ایشان باشد، براى اینکه مى بینند وقتى حیوان به چیزى که نفعش در آن است برخورد نماید، مثلا وقتى گربه به موش و شیر به شکار دست بیابد از اقدام به عمل نمى تواند خوددارى نماید، و همچنین موش و شکار وقتى به دشمن خونخوار خود برمى خورند، نمى توانند از فرار خوددارى کنند، با این حال چگونه مى توان گفت حیوانات دیگر هم مانند انسان داراى سعادت و شقاوت اختیارى هستند؟
«ارادة الهی در تصفیة نهضت توحیدی»
«بررسی برده داری در تاریخ»
«قسمت چهارم: رفتار و سیره اسلام دربارة بردگان»
رفتار و سیره اسلام درباره غلامان و کنیزان چگونه است؟
بعد از آنکه بردگى بر غلام و یا کنیزى مستقر گردید آن غلام و کنیز «ملک یمین» شده و تمامى منافع عملش براى غیر خواهد شد، و در مقابل:
۱. هزینه زندگیش بر عهده مالکش خواهد بود،
۲. اسلام سفارش کرده که مولا با عبد خود معامله پدر و فرزندى نموده
۳. او را یکى از اهل بیت خود حساب کنند،
۴. بین او و آنان در لوازم و احتیاجات زندگى فرق نگذارد،
«راههای نزدیکی به حقوق انسانها در بستر دین»
«تجربة حضور انسانیت دیگران در خود»
«سنن و آداب پیامبر اکرم (ص) در امر نظافت»
رسول خدا (صلى الله علیه و آله) همیشه موى خود را شانه می زد و اغلب با آب شانه مى کرد و مى فرمود: آب براى خوشبو کردن مومن کافى است.
رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود: مجوس ریش خود را تراشیده و سبیل خود را کلفت مى کنند و ما سبیل خود را کوتاه کرده و ریش خود را وامى گذاریم. (۲)
«سیرة عملی پیامبر اکرم (ص)»
رسول خدا گفتارش از همه فصیح تر و شیرین تر بود و سخنانش همه کلمات کوتاه و جامع و خالى از زوائد و وافى به تمام مقصود بود، و چنان بود که گوئى اجزاى آنان تابع یکدیگرند، وقتى سخن مى گفت بین جملات را فاصله مى داد تا اگر کسى بخواهد سخنانش را حفظ کند فرصت داشته باشد، جوهره صدایش بلند و از تمامى مردم خوش نغمه تر بود. (۱)
«ما و آینده»
«مصاحبة جبهة فکری و فرهنگی انقلاب با استاد طاهرزاده»
«قسمت پایانی»
سوال: باید به جایگاهی فکر کنیم که از یک طرف قدیمیها و نسل گذشتهی انقلاب قرار دارند و از طرف دیگر نسل امروز مدنظر باشد. از یک طرف قدیمیها هستند که دائماً برداشت خود از اسلام و انقلاب را اصیل میدانند و بر آن تاکید دارند و از طرفی هم جوانانی هستند که به نظر میآید تا حدی هم اهل فکرند و هم اهل انکار و اعتراض. و ما در شرایطی هستیم که در آن شرایط اعتراض و انکار آنها خوب تبیین نمیشود، زیرا آن اعتراضها، اعتراض نسبت به تفسیری است از انقلاب که امروز آن تفسیر کارایی لازم را ندارد و شما از آن سخن گفتید. ولی نسل گذشته آن انکار و اعتراض را به انکار انقلاب و انکار اسلام حمل میکنند. به نظر شما اگر بخواهیم راه عبوری در این میان ایجاد کنیم که هم پشتیبانی گذشتگان را داشته باشد و هم نسل جدید خود را بر سر سفرهی انقلاب احساس کند و مفاهمهای صورت گیرد، چه چیزی باید اتفاق بیفتد؟
اى کسانى که ایمان آورده اید بر شما باد رعایت نفس خودتان، چه آنان که گمراه شده اند گمراهیشان بشما ضرر نمى رساند اگر شما خود راه را از دست ندهید، بازگشت همه شما به خداست و پس از آن آگاهتان مى کند به آنچه عمل مى کردید. (105)
مؤ منین مسؤول گمراهى اهل ضلالت نیستند. از ضلالت آنها نهراسند و تحت تاثیرقرار نگیرند
خداوند در آیه ۶۷ سوره مائده می فرماید: «ان الله لا یهدى القوم الکافرین» مبنی بر اینکه خداوند قوم کفار را هدایت نمى کند، آیا این جمله منافى سراپاى قرآن و مخالف صریح عقل نیست؟! خداوندى که خود تمامى وسایل هدایت را که یکى از آنها فرستادن انبیا و کتابهاى آسمانى است فراهم فرموده، آیا معقول است همین خداى مهربان از طرفى به انبیاى خود اصرار بورزد که بندگان مرا به خدایشان آشنا کنید و از طرفى خودش بفرماید: خداوند کفار را هدایت نمى کند مگر اینکه حجت خالص بر آنها تمام شود؟! و آیا جز این است که ما به چشم خود مى بینیم که خداوند کفار را یکى پس از دیگرى هدایت مى کند؟!
پاسخ علامه طباطبایی:
«تمسک به قرآن در سیر الی الله»
در کافى از امام صادق از پدرش و از اجداد گرامیش (علیهم السلام) از رسول خدا (صلى اللّه علیه و آله) روایت شده که فرمود:
«ایها الناس شما در خانه اى هدنه قرار دارید و در مسیر مسافرتى هستید، مسافرتى بس سریع، و چگونه چنین نباشد، با اینکه شب و روز و خورشید و ماه را مى بینید که هر تازه اى را کهنه مى کنند، و هر دورى را نزدیک مى سازند، و هر آنچه را قبلا وعده اش داده شده محقق مى سازند. پس براى این سفر دور توشه فراهم کنید.
راوى مى گوید: در این هنگام مقداد بن اسود برخاست و عرضه داشت:
یا رسول اللّه خانه هدنه چه معنا دارد؟
توصیه های اخلاقی از بزرگان سیر و سلوک
سلوک عبادی سید علی قاضی طباطبایی
استاد اصغر طاهرزاده:
بنده سخنان رئیس جمهور را شنیدم فکر نمیکنم (سخنشان) استناد درستی برای معاهده با استکبار باشد زیرا قرآن میفرماید:
«کَیْفَ وَ إِنْ یَظْهَرُوا عَلَیْکُمْ لا یَرْقُبُوا فیکُمْ إِلاًّ وَ لا ذِمَّةً یُرْضُونَکُمْ بِأَفْواهِهِمْ وَ تَأْبى قُلُوبُهُمْ وَ أَکْثَرُهُمْ فاسِقُونَ» (8/توبه)
چگونه به اینان اعتماد میکنید در حالیکه اگر بر شما غلبه کنند نه رعایت شما را میکنند و نه رعایت تعهداتی که با شما بستهاند، اینان بر خلاف آنچه که در قلبشان هست سخنانی میگویند که شما را راضی کنند ولی در درونشان نیّت دیگری دارند و اکثر آنها فاسقاند.
روایتى از امام صادق (ع) در تبیین کیفیت بیرون شدن آدم و حوا از بهشت
و در تفسیر عیاشى ، از عبد اللّه بن سنان ، روایت کرده که گفت :
شخصى از امام صادق علیه السلام سئوالى کرد: و من آنجا حاضر بودم ، و آن این بود: که آدم و همسرش چقدر در بهشت ماندند، که بخاطر خطائى که کردند بیرون شدند؟
آیا «آیه الکرسی» تا «هو العلی العظیم» می باشد یا تا «هم فیها خالدون»؟
قرائنی در دست است که نشان می دهد، آیة الکرسی فقط یک آیه است که از «اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ» شروع می شود، و به «وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ» ختم میگردد، از جمله:
1. تمام روایاتی که در فضیلت آن وارد شده و از آن تعبیر به آیة الکرسی کرده همه نشان میدهد که یک آیه بیش نیست.
.2تعبیر به کرسی فقط در همان آیه اول است و نامگذاری به آیة الکرسی نیز مربوط به همین آیه است.
3. در بعضی از احادیث به همین معنی تصریح شده مانند حدیثی که در امالی شیخ از امیر مؤمنان علی علیه السلام نقل شده است که ضمن بیان فضیلت آیة الکرسی از اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ شروع فرمود تا وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ
چند روایت درباره قضا و قدر الهی
روایات بسیار زیادى از ائمه اهل بیت علیهم السلام رسیده که فرموده اند:
«لا جبر و لا تفویض بل امر بین امرین »،
(نه جبر است ، و نه تفویض ، بلکه امرى است متوسط میانه دو امر).
و در کتاب عیون بچند طریق روایت کرده که چون امیرالمؤمنین على بن ابیطالب علیه السلام از صفین برگشت ، پیرمردى از آنان که با آن جناب در صفین شرکت داشت ، برخاست عرض کرد: یا امیرالمؤمنین : بفرما ببینم آیا این راهى که ما رفتیم بقضاء خدا و قدر او بود، یا نه ؟
امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود:
بله اى پیرمرد، بخدا سوگند بر هیچ تلى بالا نرفتید، و به هیچ زمین پستى فرود نشدید، مگر به قضائى از خدا، و قدرى از او.
پیرمرد عرضه داشت :
حال که چنین است زحماتى را که تحمل کردم ، به حساب خدا مى گذارم ، یا امیرالمؤمنین ،
حضرت فرمود:
استاد اصغر طاهرزاده:
همانطور که اسلام را باید در خانهی علی «علیهالسلام» جستجو کرد و نه در سقیفه، انقلاب اسلامی نیز حضور ارزشهای الهی در این تاریخ است و در هرجایی میتوان وجهی از آن را یافت و در همانجا میتوان حجابهای مانع حضور انقلاب اسلامی را مشاهده کرد. انقلاب اسلامی در مجلس شورای اسلامی وجود دارد آنجایی که نمایندگان روحیهی مقاومت را دامن میزنند و در مجلس شورای اسلامی وجود ندارد وقتی بعضی از نمایندگان با وادادگیِ تمام و تحقیر کامل ملت ایران عکس سلفی با کسی میگیرند که هیچ نسبتی با اهداف انقلاب اسلامی ندارد.